Współczesne obiekty drobiarskie liczą nierzadko po kilkanaście tysięcy sztuk ptaków, stanowiąc właściwie fabryki drobiu. Mogą być to obiekty o zamkniętym cyklu technologicznym, względnie też mogą stanowić jednostki uprofilowane, np.: wylęgarnie, stada rodzicielskie, brojlery, nioski itp. Niezależnie od charakteru obiektu, duże stada zwierząt zawsze narażone są na powstanie zakażeń i szerzenie się chorób zakaźnych, które bardzo często prowadzą do dużych strat finansowych. Największy wpływ na stan zdrowotny zwierząt, a tym samym na wielkość i jakość produkcji mają warunki hodowlane, a w szczególności obecność mikroflory patogennej. Spośród licznej grupy mikroorganizmów najczęstszą przyczyną chorób drobiu są bakterie, grzyby oraz wirusy. Ostatnio coraz częściej przypomina o sobie groźna choroba ptaków – ptasia grypa. Choroba stanowi zagrożenie z powodu szybkiego rozprzestrzeniania się zakażeń, masowych upadków i strat ekonomicznych związanych ze zwalczaniem choroby.
PTASIA GRYPA – PROGRAM BIOASEKURACJI
Jest to choroba wirusowa o zróżnicowanym przebiegu zależnym od typu wywołującego ją wirusa i mogą powodować nawet do 100% upadków. Dodatkowo trudne do oszacowania są straty związane z ograniczeniem eksportu z powodu wystąpienia tej choroby w kraju. Aby zapobiec powstaniu, lub aby przerwać istniejący łańcuch zakażeń niezbędne jest utrzymanie wysokiego poziomu higieny, do którego zalicza się czyszczenie i mycie obiektu hodowlanego, dezynfekcję zapobiegawczą, dezynfekcję bieżącą oraz dezynfekcję końcową.
